Corona

Thema: Corona, hel en hemel

Bijbellezingen van zondag 29 maart 2020:

Ezechiel 37

Johannes 11

1) Corona, angst en oervertrouwen

De uitbraak van het coronavirus en de impact die het op ons allemaal – wereldwijd – heeft, dwingt ons om – letterlijk – stil te staan bij dood en leven en wat daar allemaal mee samenhangt. Voor mij is dan de belangrijkste vraag: bewegen we ons in deze crisis met oervertrouwen of worden we verlamd door (doods)angst? Zeer waarschijnlijk zitten we daar ergens tussenin, en dan gaat het om de vraag: wat is sterker, de angst of het vertrouwen? Ik word geïnspireerd door een paar bronnen om die vraag ook aan me zelf te stellen en er nieuwe hoop uit te putten. En dan gaat het om de Bijbellezingen van deze zondag, een visioen van de Bijbelse profeet Ezechiël, dat Jezus eeuwen later nieuw leven in blaast en ook om een bijzonder boek over kosmische dimensies van Barbara Hand-Clow. 

2) Ezechiël, een dal vol doodsbeenderen

De profeet Ezechiël schreef tegen het eind van de Babylonische ballingschap in de 6^e eeuw vóór Chr. Het volk Israël was zo dood als een pier. Van huis en haard verdreven zaten ze daar te kniezen aan de rivieren van Babylon – het liedje At the rivers of Babylon van Bony M. Geen tempel, geen heilige stad, geen koning, geen … God? Het enige wat ze daar wel hadden waren de heilige geschriften en hun gebeds- en leerhuizen die later synagogen zouden worden genoemd. En een paar profeten die de Schriften uitlegden. In een visioen wordt de profeet meegenomen naar een dal dat vol ligt met doodsbeenderen. Kunnen deze dorre beenderen herleven mensenkind? zo vraagt de Allerhoogste in het visioen aan de profeet.  U weet het Heer, ik niet. Kan Israël opnieuw het door God beminde volk worden dat handelt, leeft, denkt en gelooft naar Zijn wil? Het eerste dat daarvoor nodig is, is dat ze erkennen dat ze naar Babel zijn gevoerd door eigen schuld. Dat ze niet op God hebben vertrouwd en niet hebben geleefd volgens zijn geboden. Als je de ander niet net zo lief hebt als je zelf dan word je zelf belangrijker dan de ander. Als de wees, de weduwe en de vreemdeling niet meer een menswaardig bestaan krijgen, omdat iedereen alleen maar aan zich zelf denkt, wordt Gods wil met voeten getreden en verandert het beloofde land van een geefcultuur in een graaicultuur. En die graaicultuur is nu in Babel in de kiem gesmoord. 

Donker is het daar in Babel, veel meer dan herinneringen aan hoe mooi het was in het beloofde land hebben ze niet. Kunnen de herinneringen weer levende werkelijkheid worden? U weet het Heer. Mensenkind profeteer tegen de beenderen. En het wonder geschiedt. Langzaam komt er leven in de dode beenderen. Langzaam aan beginnen ze er weer in te geloven daar in Babel. Waarin? Dat God hen door de afgrond van het kwaad en de poel van het verderf toch weer naar het leven zal leiden. Ze waren als dood, maar ook in de dood is de Heer en Hij trekt zich ook daar hun lot aan. Langzaam wordt het besef van hun eigen doodsheid daar in Babel een soort van subtiel vibrerend onzichtbaar licht in de duisternis. Langzaam gaan ze op weg naar het zichtbare licht, op weg naar die andere werkelijkheid van het beloofde land, op weg naar de liefde waarmee de Allerhoogste hen lief heeft en waarmee ze elkaar gaan liefhebben. Mensenkind kunnen deze beenderen herleven? U weet het Heer, alleen U weet het, want U bent de enige die ze zou kunnen doen herleven. En dood wordt leven daar in Babel, heel voorzichtig maar toch. Het leven is sterker dan de dood, het leven is er zelfs in de dood als een subtiel vibrerend onzichtbaar licht in de duisternis. Dat is wat Jezus wilde duidelijk maken toen hij Lazarus uit de dood opwekte. Of dat nu echt zo gebeurd is of niet is niet zo belangrijk, het gaat er om dat ons oervertrouwen zelfs niet door de doodangst kan worden verlamd. Dat oervertrouwen reikt namelijk veel verder dan wat wij mensen gewend zijn. De levensadem van de Allerhoogste God van het hele universum trilt er in mee. 

3) Kosmische dimensies

De tweede bron die mij in de huidige crisis inspireert is het boek Alchemie van negen dimensies van de – wat dan heet – native American Barbara Hand-Clow. Zij heeft namelijk Indiaanse voorouders. De negen dimensies waar Barbara ons mee laat kennismaken vormen samen een soort kosmische structuur. Ze bevinden zich tussen de stabiele kern van de aardbol, dimensie 1, en een soort zwart gat ergens in de ruimte als onvoorstelbaar beweeglijke werkelijkheid van dimensie 9. Daartussen beweegt zich een ongelooflijke hoeveelheid energie die alles met alles verbindt en in beweging houdt. In de laag vlak onder de aarde, bevinden zich de mineralen en allerlei soorten leven, die het leven op aarde ondersteunen en voeden. Dan hebben we de werkelijkheid van tijd en ruimte, waarin wij mensen op aarde leven en waarmee we op onze manier de dingen proberen te begrijpen. Dat laatste gebeurt met allerlei mensbeelden, die het leven van mensen op aarde richting geven, het liefst met de pure, onbaatzuchtige liefde, de verbindende energie die in het hele universum werkt. Ook zijn er de oervormen in hun ideale gedaantes, waarmee alles in onze kosmos is opgebouwd en heel subtiele trillingen en voor mensen onhoorbaar geluid zoals die in de wereld van het hele kleine, de atomen, en het hele grote, de sterren en planeten, verbindend werken. Tenslotte is er een thuis van licht, waar de goden in een soort van kosmisch beraad over het wel en wee in alle dimensies beraadslagen en alle moeite doen om het ‘experiment’ aarde te laten slagen. 

Mijn aandacht in deze corona tijd wordt vooral getrokken naar de dimensie met de mensbeelden die het leven van ons mensen op aarde (in tijd en ruimte) richting geven. Algemene beelden als vader, moeder, zoon, dochter, maar ook meer specifieke beelden als de held, de minnaar, de tovenaar, de machthebber, enz. En het gaat erom hoe deze beelden worden gevuld. Zijn ze gebaseerd op en worden ze gevuld met angst, machtswellust, egoïsme, dan sluiten ze ons op in het gesloten systeem van tijd en ruimte, waar geen sprankje goddelijk licht meer door kan komen. Zijn ze echter gebaseerd op en worden ze gevuld met oervertrouwen en onbaatzuchtige liefde, dan openen ze ons voor de subtiele energieën en nieuwe logica van alle dimensies, die dan een enorme krachtbron worden voor het samenleven van mensen op de hele planeet aarde. 

4) Grenzeloos oervertrouwen   

Wie of wat is nu verantwoordelijk voor de manier waarop de mensbeelden worden gevuld? Op die vraag is geen eenduidig antwoord te geven. In feite gaat het hier om alle instituten en instituties die je maar kunt bedenken, het huwelijk, het gezin, de kerk, de religie, de politiek, het bedrijfsleven, de rechtstaat, de natie, de cultuur en ga zo maar door. Omdat ze vaak de neiging hebben om vooral zich zelf in stand te houden stimuleren ze de angst voor de ander, die mijn zekerheden bedreigt, mijn veiligheid op het spel zet, mijn comfortzone opblaast. Veel van dat soort zekerheden zijn de laatste jaren al verdwenen, maar dat heeft alleen maar voor nog meer inspanning gezorgd om ‘de zaken veilig te stellen’. Maar met het coronavirus komen we in een heel andere werkelijkheid terecht. Kennelijk zijn er grotere machten en krachten in het spel waar we niet één, twee, drie een antwoord op hebben. De instituten niet en ook wij zelf als individuele personen niet. Maar we voelen met z’n allen wel de helende kracht die zit in de liefdevolle verbinding van mens tot mens. Dat zie je op dit moment in de haast bovenmenselijke inspanningen in de zorg, in de creatieve oplossingen die mensen bedenken in het onderwijs, in de economie, in de politiek, maar ook in al die pogingen om ondanks alle beperkingen toch in persoonlijk contact elkaar te blijven ondersteunen. Juist nu wordt de echte vraag – wil je leven vanuit oervertrouwen of vanuit (doods)angst – wel een heel persoonlijke en prangende vraag.

Ik blijf – hoewel met angst en beven – uitgaan van het oervertrouwen, dat verder gaat dan tijd en ruimte. Ezechiël, Jezus en Barbara Hand-Clow wijzen mij op de subtiele, liefdevolle en verbindende energie van alle dimensies vóór, in en voorbij de grenzen van tijd en ruimte. Ik noem dat de mysterieuze liefde van God die sterker is dan de dood. Vanuit die krachtbron wil ik ook nu op een verantwoordelijke manier in de tijd en ruimte leven, niet graaien maar delen, niet alleen voor jezelf maar ook voor elkaar zorgen. Daar word je namelijk heel blij van, zeker in tijden van crisis. En juist die helende energie zie ik nu ook overal werkzaam. Mensen kiezen – de uitzonderingen daar gelaten – massaal voor de solidariteit,  zorg voor elkaar en liefdevolle verbinding, juist in deze tijd. En ik denk, hoop en bid, dat juist in deze coronatijd de mensbeelden op nieuwe manieren gevuld gaan worden en dat we ons openen voor de onbaatzuchtige liefde en het oervertrouwen als krachtbron voor een nieuwe tijd. Zo kan het coronavirus toch nog meewerken om de vitale, subtiele en liefdevolle energieën van alle dimensies in onze tijd en ruimte te laten doordringen om daar het leven goed te maken. Zo wordt het aardse leven goed, omdat de hemel mij begroet (Lied 978 uit het NLB). Corona, hel? Jazeker. Maar ook hemel! Amen.     

Voorbeden

Lieve God,

Dank voor het antwoord op de uitdagingen van de dood dat U ons geeft met Pasen, niet alleen vandaag, maar ons leven lang. Daar ligt toch de grond van ons geloof, het wezen van ons christen zijn, dat we nooit de moed opgeven en blijven geloven in het leven, als het moet door de afgrond van de dood heen. Dank U wel Heer dat het elk jaar, ook dit coronajaar, weer Pasen mag zijn. 

Wees met allen voor wie het leven een ondraaglijke last aan het worden is. Kom met Uw liefde in de diepste diepten en in de donkerste uithoeken van onze ziel en breng genezing Heer waar dat maar nodig en mogelijk is. Wijs iedereen die daarvoor ontvankelijk is de weg naar het licht, de liefde, de vrede. En help ons zo om met z’n allen te leven vanuit Uw liefde en om Uw licht uit te stralen tot in de verste verten. Wees daarom ook met ons in de stilte en geef vrede Heer in ons onrustig hart.

Stil gebed

Onze Vader, Die in de hemelen zijt, Uw Naam worde geheiligd, Uw Koninkrijk kome, Uw wil geschiede, gelijk in de hemel zo ook op aarde. Geef ons heden ons dagelijks brood en vergeef ons onze schul­den gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren. En leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze, want van U is het Koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid tot in alle eeuwigheid, Amen.