Ontspannen … werkt!

Thema: kalmpjes aan, dan breekt het lijntje niet.

Blij met de regen na een lange periode van droogte in april denk je onwillekeurig verder dan droogte en regen. De droogte doet je denken aan klimaatverandering, opwarming van de aarde, zeespiegelstijging en allerlei doem-scenario ’s die zich aandienen. Het is nog nooit zo warm geweest in april roepen ze in de media. Records worden gebroken. Ik had zelf zoiets van, klimaatverandering of niet, ik ga gewoon genieten van het lekkere weer. Met de stevige oostenwind was het nog fantastisch zeilweer ook en inderdaad ik heb nog nooit zo vaak zo lekker gezeild in april.

Ik vind het leuk om mensen mee te nemen die nog nooit gezeild hebben en die dan een beetje wegwijs te maken op een platbodem. In eerste instantie is het natuurlijk allemaal heel verwarrend. Een hoop termen: waar komt de wind vandaan, hoge wal/lager wal, oploeven/afvallen, overstag gaan/gijpen. Een hoop uitdrukkingen in het Nederlands komen dan wel uit de zeilerij – het gaat je voor de wind, aan lager wal raken – maar dat betekent nog niet dat je ze ook allemaal direct kunnen gebruiken om met een zeilboot van A naar B te komen. Je gaat het water op en dan blijkt eerst al dat een brok staal van vier ton zo z’n eigen nukken heeft waar je vertrouwd mee moet raken. Dan gaat het zeil erop en zeker met harde wind vergeet je direct alle termen, wordt hoge lage wal, wordt oploeven afvallen, wordt overstag gaan gijpen en de boot gaat naast alle andere nukken ineens wel erg scheef … Angst komt boven, slaan we niet om …  Met angst kun je sowieso al niet goed meer nadenken. Je gaat precies de verkeerde dingen doen en dan kunnen er gevaarlijke situaties ontstaan. Wat te doen in zo’n toestand?
In de eerste plaats verminder je de hoeveelheid zeildoek zodat alle bewegingen minder heftig worden. En dan de belangrijkste les: als de boot je te scheef gaat dan vier je gewoon de grootschoot, het touw waarmee je stand van het grootste zeil regelt. Want op het moment dat je dat touw strakker trekt gaat de boot nog schever en ga je misschien wel water maken. Laat je het touw een beetje vieren dan richt de boot zich weer op en is alle gevaar van omslaan en meer van dat soort onheil geweken. Dit is voor de meeste beginners en openbaring. Je hebt het zelf in de hand hoe scheef je een zeilboot laat gaan. Als dat echt blijkt te werken en je zo gevaren kunt omzeilen, dan groeit het vertrouwen  en de bereidheid om te gaan experimenteren. Dan blijkt ook dat een zeilboot heel erg scheef kan gaan zonder om te slaan en je toch van A naar B komt. En dat alles door een heel simpel trucje: laat je touw een beetje vieren in plaats van het strak te trekken.

In de stress, zo is mijn ervaring, ga je verkrampen, alles strak trekken wat je maar kunt strak trekken en je lost er niks mee op. De gevaren nemen alleen maar toe. Maar als ik ontspan, een beetje rust neem, de touwtjes wat laat vieren, kan ik genieten. Het vertrouwen groeit en het spel met de elementen wordt een heerlijke ontspanning. Geloof, vertrouwen, ontspanning helpen om problemen onbevangen tegemoet te treden – ook de klimaatverandering – en om oplossingen te vinden. Dat wil zeggen vanuit de ontspanning die alle stress verdrijft. Kortom, voor mij is ontspanning de basis van alle creativiteit. En dat wordt dan weer een prachtige ondergrond voor allerlei veranderingspsocessen,  zeker voor een christelijk geloof dat, uitgedaagd  door het ‘nieuwe tijdsdenken’,  in beweging komt.

Ik zou het leuk vinden als je op de gedachten in dit artikel of in andere artikelen wilt reageren